Fulgencio Batista y Zaldívar (ur. 16 stycznia 1901 w Banes, zm. 6 sierpnia 1973 w Guadalmina), kubański polityk, generał, prezydent w latach 1940-1944 i dyktator w latach 1952-1959.
Batista urodził się w 1901 roku. W 1921 roku wstąpił do armii kubańskiej, służąc w stopniu sierżanta. Odegrał kluczową rolę w obaleniu dyktatora Gerardo Machado y Moralesa i powołaniu rządu Carlosa de Céspedesa, jednak w 1933 roku wystąpił przeciwko rządowi i odsunął Céspedesa od władzy. Batista nie zdecydował się jednak na objęcie oficjalnej władzy w państwie, obejmując funkcję dowódcy armii i formalne rządy powierzając cywilnym prezydentom.
W 1940 roku objął osobiście urząd prezydenta, który sprawował do 1944 roku, gdy po upływie kadencji zmuszono go do opuszczenia Kuby i udania się na emigrację na Florydę w Stanach Zjednoczonych.
W 1952 roku Batista wrócił na Kubę i 10 marca dokonał bezkrwawego zamachu stanu, usuwając ze stanowiska prezydenta Carlosa Prío Socarrása i ogłaszając się po raz drugi prezydentem. Dwa lata później przeprowadził wybory, które zapewniły mu sprawowanie urzędu na dalsze cztery lata. Podczas drugiego okresu swych rządów Batista znacznie częściej odwoływał się do przemocy, brutalnie tłumiąc wystąpienia opozycji. W tym też okresie wielkie rozmiary osiągnęła korupcja. Spowodowało to spadek popularności prezydenta i wzrost znaczenia opozycyjnych grup występujących przeciwko jego reżimowi. Największe znaczenie miał ruch kierowany przez Fidela Castro, który od 1956 roku rozpoczął działania partyzanckie. Stany Zjednoczone, które na Kubie miały swoje interesy gospodarcze, długo wspierały niepopularny w kraju reżim Batisty, jednak pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku prześladowania przeciwników politycznych i korupcja skłoniły prezydenta USA Dwighta D. Eisenhowera do zawieszenia sprzedaży amerykańskiej broni. W tym też okresie siły partyzantów odnosiły stałe sukcesy, doprowadzając w końcu reżim do upadku.
1 stycznia 1959 roku Batista musiał w pośpiechu opuścić Kubę i udać się na emigrację do rządzonej przez Antónia Salazara Portugalii. Na emigracji zajmował się pisaniem książek. 6 sierpnia 1973 roku zmarł na zawał serca w miejscowości Guadalmina niedaleko Marbelli w Hiszpanii, zaledwie dwa dni przed zaplanowanym morderstwem zleconym przez Fidela Castro.
