Che Guevara - Okres przed rewolucją
Ernesto Rafael Guevara de la Serna, znany powszechnie jako Che Guevara, posługujący się pseudonimem Fernando Sacamuelas (ur. 14 czerwca 1928 w Rosario, zm. 9 października 1967 w La Higuera), pisarz argentyński, rewolucjonista, dowódca lewicowych oddziałów partyzanckich w Kongu, Kubie, Boliwii, jedna z głównych postaci rewolucji kubańskiej.
Jego rodzicami byli Celia de la Serna i Ernesto Guevara Lynch. Z powodu astmy do dziewiątego roku życia nie chodził do szkoły. W marcu 1937 roku na polecenie władz oświatowych Alta Gracia został wysłany do drugiej klasy w San Martin. W marcu 1942 roku rozpoczął naukę w szkole średniej bachillerato, a latem 1943 roku razem z rodziną przeniósł się do Cordoby. W 1945 roku rozpoczął naukę filozofii. Po ukończeniu osiemnastego roku życia tuż przed końcem roku szkolnego podjął pracę zarobkową w laboratorium Dirección provincial de Vialidad.
Studiował medycynę w Buenos Aires. Podczas studiów pracował m.in w Clínica Pisani. Podczas pierwszego roku studiów wezwano go przed komisję wojskową i uznano za niezdolnego do służby z powodu „ograniczonej wydolności fizycznej”. Pod koniec trzeciego roku studiów wybrał się na wycieczkę motocyklową na motocyklu Norton 500 w głąb Argentyny. Podczas podróży zaczął pisać dzienniki. Po kilku dniach pobytu w Cordobie wyruszył na biwak na północ od miasta, skąd pojechał do leprozorium Jose Puente na obrzeżach San Francisco del Chanar, gdzie zajmował się badaniami nad trędowatymi.
7 lipca 1953 wyjechał ponownie, tym razem odbywając podróż po Boliwii, Peru, Ekwadorze, Panamie, Kostaryce, Nikaragui, Hondurasie i Salwadorze. W wyprawach towarzyszył mu jego przyjaciel Alberto Granado. W grudniu tego roku przybył do Gwatemali, gdzie prezydent Jacobo Arbenz Guzmán przeprowadzał reformę rolną likwidującą system latyfundiów. Arbenz uchwalił program reformy rolnej, w którym wszystkie nieużytki dużych gospodarstw miały być wywłaszczone i przekazywane bezrolnym chłopom. Największym właścicielem ziemi, najbardziej dotkniętym przez reformę była amerykańska United Fruit Company. Gwatemala coraz bardziej oddalała się od roli satelity Stanów Zjednoczonych i zmierzała ku bardziej otwartej demokracji parlamentarnej. Zadowolony z reform Guevara postanowił na stałe osiedlić się w Gwatemali.
W Gwatemali Guevara związał się z Hildą Gadeą Acosta, peruwiańską ekonomistką związaną politycznie z lewicowym Amerykańskim Rewolucyjnym Sojuszem Ludowym. Dzięki niej Che poznał wielu wpływowych urzędników rządu Arbenza. Guevara nawiązał kontakt z grupą kubańskich opozycjonistów związanych z Fidelem Castro. Po finansowanym przez CIA wojskowym zamachu stanu Guevara wstąpił do zbrojnej milicji walczącej w imieniu legalnego rządu. Prezydent Arbenz został oskarżony przez rząd USA o budowanie w kraju komunizmu. Mimo że już na początku 1954 z terenów Hondurasu do kraju zaczęły wkraczać oddziały najemników opłacanych przez amerykańskie służby specjalne, Arbenz odmówił wydawania broni milicjom. Prezydent do końca wierzył w to, że wojsku uda się opanować sytuację w pogrążonym w chaosie kraju. Większa część armii opowiedziała się jednak po stronie zamachowców, odmawiając tym samym posłuszeństwa konstytucyjnemu rządowi. Sfrustrowany bezczynnością oddziału Che Guevaera powrócił do działalności medycznej. W tym czasie wydano na niego wyrok śmierci. Che skrył się w konsulacie Argentyny, a kilka tygodni później udał się do Meksyku, gdzie w 1955 ożenił się z Gadeą. Pucz przekonał młodego Che do walki zbrojnej.
W Meksyku Guevara podjął pracę jako lekarz. W czerwcu 1955 Nico Lopez zapoznał go z Raúlem Castro, za pośrednictwem którego zaprzyjaźnił się z Fidelem. Che wziął udział w konspiracyjnej działalności Ruchu 26 Lipca, który stawiał sobie za cel obalenie dyktatury Batisty. Wówczas razem z innymi członkami ruchu rozpoczął intensywne ćwiczenia wojskowe, które miały przygotować dysydentów do walki partyzanckiej na Kubie. Che początkowo sceptycznie odnosił się do kubańskiej opozycji, uważając Fidela Castro za lewe skrzydło burżuazji. Sytuacja zmieniła się jednak, gdy Fidel potępił pakt zawarty między liberalną częścią opozycji w Miami – sam Guevara myślał początkowo, że pakt został zawarty z inspiracji Fidela.
